“Dinadakila ng aking kaluluwa ang Panginoon at nagagalak ang aking espiritu sa Diyos na aking Tagapagligtas...” (Lucas 1:46-47)
 |
|
|
|
|
|
|
|
14 Agosto 2016
Ika-20 Linggo sa Karaniwang Panahon
(I-click ang larawan)
“Naparito ako upang magdala ng apoy sa lupa at sana’y napagningas na ito!” (Lucas 12:49)
 |
| Pag-aakyat sa langit kay Birheng Maria |
Unang Pagbasa: Pahayag 11:19–12:10; Salmo: Awit 45:10-16; Ikalawang Pagbasa: 1 Corinto 15:20-26; Mabuting Balita: Lucas 1:39-56
39 Nang mga araw ring iyo’y nagmamadaling naglakbay si Maria papunta sa isang bayan sa mataas na lupain ng Juda. 40 Pumasok siya roon sa bahay ni Zacarias at binati si Elizabeth. 41 Nang marinig ni Elizabeth ang bati ni Maria, sumikad ang sanggol sa sinapupunan niya, at napuspos ng Espiritu Santo si Elizabeth 42 at malakas siyang sumigaw at sinabi: “Lubos kang pinagpala sa mga kababaihan. Pinagpala rin ang bunga ng iyong sinapupunan! 43 Sino nga ba naman ako’t naparito sa akin ang ina ng aking Panginoon? 44 Nang umabot sa aking pandinig ang iyong pagbati, sumikad sa tuwa ang sanggol sa aking sinapupunan. 45 Pinagpapala ang naniniwalang magaganap ang mga sinabi sa kanya ng Panginoon.”
46 At sinabi ni Maria:
“Dinadakila ng aking kaluluwa ang Panginoon
47 at nagagalak ang aking espiritu sa Diyos na aking Tagapagligtas
48 dahil isinaalang-alang niya ang abang utusan niya,
at mula ngayon, ituturing akong mapalad ng lahat ng salinlahi.
49 Dakila nga ang ginawa sa akin ng Makapangyarihan,
banal ang kanyang Pangalan.
50 Patuloy ang kanyang awa sa mga sali’t salinlahi
para sa mga may pitagan sa kanya.
51 Ipinakita niya ang lakas ng kanyang bisig,
ipinagtabuyan ang mga taong may mapagmataas na balak.
52 Pinatalsik niya sa luklukan ang mga makapangyarihan,
itinampok naman ang mga bale-wala.
53 Binusog niya ng mabubuting bagay ang mga nagugutom
at itinaboy namang walang-wala ang mayayaman.
54 Nilingap niya ang Israel na kanyang lingkod,
inalaala ang kanyang awa
55ayon sa ipinangako niya sa ating mga ninuno,
kay Abraham at sa kanyang angkan magpakailanman.”
56 Mga tatlong buwang nanatili si Mariang kasama ni Elizabeth at saka nagbalik sa kanyang bahay.
 |
| San Roque at San Esteban ng Hungria |
Pagbasa: Ezekiel 28:1-10; Salmo: Deuteronomio 32:26-36;
Mabuting Balita: Mateo 19:23-30
23 At sinabi ni Jesus sa kanyang mga alagad: “Talagang sinasabi ko sa inyo: mahirap makapasok ang mayaman sa kaharian ng Langit. 24 Oo, maniwala kayo, mas madali pa para sa kamelyo ang lumusot sa butas ng karayom kaysa pumasok ang isang mayaman sa kaharian ng Langit.”
25 Nang marinig ito ng mga alagad, namangha sila at sinabing “Kung gayon, sino ang maliligtas?” 26 Tinitigan sila ni Jesus at sumagot: “Imposible ito para sa tao; pero para sa Diyos, lahat ay posible.”
27 Nagsalita si Pedro at sinabi: “Iniwan namin ang lahat para sumunod sa iyo: ano naman ang para sa amin?”
28 Sumagot si Jesus: “Talagang sinasabi ko sa inyong mga sumunod sa akin: sa Araw ng Pagbabago, pag upo ng Anak ng Tao sa kanyang trono nang buong luwalhati, uupo rin kayo sa labindalawang trono para maghari sa labindalawang tribu ng Israel. 29 At ang mag-iwan ng mga tahanan, mga kapatid, ama at ina, mga anak o mga bukid alang-alang sa ngalan ko, tatanggap siya ng sandaang beses at makakamit ang buhay na walang hanggan. 30 May mga una ngayon na mahuhuli at may mga huli naman na mauuna.
Pagbasa: Ezekiel 34:1-11; Salmo: Awit 23:1-6;
Mabuting Balita: Mateo 20:1-16
1 Tungkol sa nangyayari sa kaharian ng Langit ang kuwentong ito. Maagang lumabas ang isang may-ari para umupa ng mga manggagawa sa ubasan. 2 Nakipagkasundo siya na tatanggap ang mga manggagawa ng isang baryang pilak isang araw, at pinapunta na niya sila sa ubasan.
3 Lumabas din siya nang mag-iikasiyam ng umaga at nakita niya ang ibang mga nakatayo sa plasa na walang ginagawa. 4 Kaya sinabi niya sa kanila: ‘Pumunta rin kayo sa aking ubasan at bibigyan ko kayo ng nararapat.’ At pumunta sila.
5 Muli siyang lumabas kinatanghalian at nang mag-iikatlo ng hapon at gayundin ang ginawa niya. 6 Lumabas din siya sa huling oras ng paggawa at nakita niya ang iba pang nakatayo lamang. Kaya sinabi niya sa kanila: ‘Bakit kayo nakatayo lang at maghapong walang ginagawa?’ 7 Sumagot sila: ‘Dahil walang umupa sa amin.’ Sinabi niya: ‘Pumunta kayo at magtrabaho sa aking ubasan.’
8 Paglubog ng araw, sinabi ng may-ari ng ubasan sa kanyang tagapamahala: ‘Tawagin ang mga manggagawa at bayaran sila, mula sa huli hanggang sa una.’ 9 Kaya lumapit ang mga dumating sa huling oras at binigyan sila ng tig-isang denaryo (isang baryang pilak). 10 Nang lumapit naman ang mga nauna, akala nila’y tatanggap sila ng higit pa. Ngunit tumanggap din sila ng tig-isang denaryo. 11Kaya pagkatanggap nila nito, nagsimula silang magreklamo sa may-ari.
12 Ang sabi nila: ‘Isang oras lamang ang trabaho ng mga huling ito, at ipinapantay mo sila ngayon sa amin na maghapong nagtrabaho sa init ng araw.’ 13Kaya sinagot ng may-ari ang isa sa kanila: ‘Kaibigan, hindi ko kinukuha ang sa iyo. Di ba’t nagkasundo tayo sa isang denaryo isang araw? 14 Kaya tanggapin mo ang sa iyo at umalis ka na. Gusto ko ring bigyan ang nahuli gaya ng ibinigay ko sa iyo. 15 Wala ba akong karapatang gawin ang gusto ko sa pera ko? Bakit ka naiinggit dahil maawain ako?’
16 Kaya mauuna nga ang huli, at mahuhuli ang una.”
Pagbasa: Ezekiel 36:23-28; Salmo: Awit 51:12-19;
Mabuting Balita: Mateo 22:1-14
1 Muling nagsalita si Jesus sa pamamagitan ng mga talinhaga:
2 “Tungkol sa nangyayari sa kaharian ng Langit ang kuwentong ito: May isang haring naghanda sa kasal ng kanyang anak na lalaki. 3 Ipinatawag niya sa mga katulong ang mga imbitado sa kasalan ngunit ayaw nilang dumalo.
4 Muli niyang pinapunta ang iba pang mga katulong para sabihin sa mga inanyayahan sa kasalan: ‘Naghanda ako ng pagkain, nagpatay ng mga toro at mga pinatabang hayop; handa na ang lahat kaya pumarito na kayo sa kasalan.’ 5 Ngunit hindi nila pinansin ang paanyaya, sa halip ay may pumunta sa kanyang taniman, at sa kanyang negosyo naman ang isa pa. 6 Sinunggaban naman ng iba pa ang mga katulong ng hari, nilibak at pinatay.
7 Lubhang nagalit ang hari kayat ipinadala niya ang kanyang hukbo para puksain ang mga mamamatay-tao at sunugin ang lunsod. 8 At sinabi niya sa kanyang mga katulong: ‘Handa na ang kasalan ngunit hindi karapat-dapat ang mga inanyayahan. 9 Pumunta kayo ngayon sa dulo ng lunsod at anyayahan sa kasalan ang bawat makita ninyo.’
10 Kaya agad na lumabas sa mga daan ang mga katulong at tinipon ang lahat ng makita, masama at mabuti, at napuno ang kasalan ng mga nasa hapag.
11 Pagkatapos ay dumating ang hari para tingnan kung sino ang mga nasa hapag at napansin niya ang isang lalaking hindi nakadamit-pampiyesta. 12 Kaya sinabi niya sa kanya: ‘Kaibigan, paano ka nakapasok nang walang damit pangkasal?’ Ngunit hindi umimik ang tao. 13 Kaya sinabi ng hari sa kanyang mga katulong: ‘Igapos ang kanyang mga kamay at paa, at itapon sa dilim, kung saan may iyakan at pagngangalit ng mga ngipin.’
14 Marami ngang talaga ang tinawag pero kaunti ang pinili.”
 |
| San Ezequiel Moreno at San Juan Eudes |
Pagbasa: Ezekiel 37:1-14; Salmo: Awit 107:2-9;
Mabuting Balita: Mateo 22:34-40
34 Narinig ng mga Pariseo na napatahimik ni Jesus ang mga Sadduseo, at sumang-ayon sila sa kanya. 35 Kaya sinubukan siya ng isa sa kanila na isang guro ng Batas sa tanong na ito: 36 “Guro, ano ang pinakamahalagang utos ng Batas?”
37 Sumagot si Jesus: “Mahalin mo ang Panginoon mong Diyos nang buo mong puso, nang buo mong kaluluwa at nang buo mong pag-iisip. 38 Ito ang una at pinakamahalagang utos. 39 Ngunit may ikalawa pa na tulad nito: Mahalin mo ang iyong kapwa gaya ng iyong sarili. 40 Sa dalawang utos na ito nabubuod ang buong Batas at Mga Propeta.”
 |
| San Bernardo |
Pagbasa: Ezekiel 43:1-7; Salmo: Awit 85:9-14;
Mabuting Balita: Mateo 23:1-12
1 At sinabi ni Jesus sa mga tao at sa kanyang mga alagad:
2 “Ang mga guro ng Batas at mga Pariseo ang umupo sa puwesto ni Moises. 3 Pakinggan at gawin ang lahat nilang sinasabi pero huwag silang pamarisan, sapagkat nagsasalita sila pero hindi naman ginagawa. 4 Naghahanda sila ng mabibigat na pasanin at ipinapatong sa mga balikat ng mga tao. Ngunit hindi nila ikinikilos ni isang daliri para galawin ang mga iyon. 5 Pakitang-tao lamang ang lahat nilang ginagawa; dahil dito, malalapad na laso ng Kasulatan ang gusto nila para sa kanilang noo, at mahahabang palawit sa kanilang balabal. 6 Gusto nilang mabigyan ng pangunahing lugar o upuan sa mga piging at sa sinagoga. 7 Ikinatutuwa rin nilang mabati sa mga liwasan at matawag na guro ng mga tao.
8 Huwag kayong patawag na guro sapagkat iisa lamang ang Guro ninyo at magkakapatid kayong lahat. 9 Huwag din ninyong tawaging ama ang sinuman sa mundo sapagkat iisa lamang ang inyong Ama, siya na nasa Langit. 10 Huwag din kayong patawag na gabay sapagkat iisa lamang ang inyong Patnubay, si Kristo. 11 Maging alipin ninyo ang pinakadakila sa inyo. 12 Sapagkat ibababa ang nagpapakataas at itataas ang nagpapakababa.
|
|
|
|
|
|
|
|
