Mapapalad

1 Nobyembre 2012
Araw ng mga Santo
Basahin dito ang Ebanghelyo: Mateo 5:1-12

"Mapalad ang mga taong walang inaasahan kundi ang Diyos,
sapagkat mapapabilang sila sa kaharian ng langit.
Mapalad ang mga nagdadalamhati, sapagkat aaliwin sila ng Diyos.
Mapalad ang mga mapagpakumbaba,
sapagkat mamanahin nila ang daigdig.
Mapalad ang mga nagugutom at nauuhaw sa katuwiran,
sapagkat sila'y bubusugin.
Mapalad ang mga mahabagin, sapagkat kahahabagan sila ng Diyos.
Mapalad ang mga may malinis na puso, sapagkat makikita nila ang Diyos.
Mapalad ang mga gumagawa ng paraan para sa kapayapaan,
sapagkat sila'y ituturing na mga anak ng Diyos.
Mapalad ang mga inuusig nang dahil sa kanilang pagsunod sa kalooban ng Diyos, sapagkat mapapabilang sila sa kaharian ng langit.
Mapalad ang mga nilalait at inuusig ng mga tao, at pinaparatangan ng lahat ng uri ng kasamaan na pawang kasinungalingan a nang dahil sa akin.
Magsaya kayo at magalak sapagkat malaki ang inyong gantimpala sa langit. Gayundin ang ginawa ng mga tao sa mga propetang nauna sa inyo." 
(Mateo 5:3-12)

Sa unang tingin, napakabigat ng mga salitang ito. Katunayan, taliwas ang mga ito sa pamantayan ng sanlibutan. Sasabihin sa 'tin ng iba na mabuting unahin muna natin ang materyal na mga bagay. Na higit na maganda ang magpakasarap sa buhay. Enjoy it, sabi nga, wala kang ibang dapat isipin kundi ang sarili mo, huwag mong isipin ang iba.

Pagkabulag

28 Oktubre 2012
Ika-30 Linggo sa Karaniwang Panahon
Basahin dito ang Ebanghelyo: Marcos 10:46-52




Minsan, may isang lalaki ang naglakbay sa isang disyerto. Nasa kalagitnaan siya ng kanyang paglalakbay nang mawala siya sa gitna ng isang sandstorm. Sa gitna ng nasabing unos, wala siyang makita. Sa kabila nito'y patuloy siyang naglakad. Ilang panahon din siya sa gitna ng unos. Walang tiyak na patutunguhan. Pagod na siya. Uhaw at gutom na rin. Wala na siyang nagawa nang kusang mapaluhod ang kanyang mga tuhod sa sobrang kapaguran. Hindi na niya kaya, naisip niya. Nawawalan na siya ng malay nang mausal niya "Diyos ko! Hindi ko na po kaya."

Nagulat siya nang biglang humupa ang unos. Kahit pagod siya ay napatayo siya nang makita ang isang mansyon sa harapan niya. Kumatok siya sa malaking pinto ng nasabing mansyon. Laking gulat niya nang buong galak siyang tinanggap ng mga tao roon. Doo'y pinakain siya. Binigyan ng damit na maisusuot at ng kuwartong kanyang mapagpapahingahan. 

Kinabukasan ng umaga, sumilip siya sa may bintana ng mansyon. Nakita ang maraming mga manlalakbay na katulad niya noon ay pagod, uhaw at gutom na rin. Lumapit sa kanya ang may-ari ng mansyon. Nakangiting yumakap sa kanya. Tinanong niya ang may-ari, "malaki po ang mansyong ito subalit bakit parang hindi po ito nakikita ng mga manlalakbay na nasa labas?"

"Dahil ang mansyong ito, " sagot ng may-ari, " ay isang mansyong nakikita lamang mga taong marunong umamin na hindi na nila kaya. Ng mga taong nakababatid na Diyos na lamang ang maaari nilang sulingan. Mga taong tulad mo."

Ang ating buhay ay katulad ng isang paglalakbay sa gitna ng disyerto. Ang mga problema at mga pagsubok ang unos. Ang mansyon ay ang kapahingahan sa piling ng Diyos at ang may-ari nito ay si Hesus. Hindi natin nakikita ang mansyon dahil sa ating espiritwal na pagkabulag.

Nang tinawag ni Bartimeo na "Anak ni David" si Hesus, bukas ang mga matang espiritwal niya. Kahit nasa kalagitnaan ng dilim ang kanyang buong buhay, nakita niya ang kadakilaan ng ating Panginoon. Bago pa man gamutin ni Hesus ang pisikal na pagkabulag ni Bartimeo, nakikita na nito ang bagay na mas mahalaga-- ang liwanag na nagmumula sa Diyos. At ang liwanag na 'yon ang nagpalaya sa kanya sa kanyang karamdaman. Napagaling siya samantalang ang mga tao sa paligid niya'y nananatiling bulag ang mga matang espiritwal.

Isinigaw ni Bartimeo ang kadakilaang iyon at pinigil siya ng mga tao. Gano'n tayo, pinipigil natin ang mga taong nagpapahayag ng Salita ng Diyos. Ang iba'y tinatawanan at kinukutya pa natin. Tayo ang mga tunay na bulag dahil hindi natin nakikita ang kadakilaan ng Diyos na patuloy na humihipo sa ating mga buhay. 

Ipanalangin nating makita natin si Hesus sa ating buhay at sa ating kapwa. Hayaan sana nating kumilos sa atin ang Espiritu ng Diyos upang magawa Niyang hilumin ang mga sugat ng ating mga puso. Katulad ni Bartimeo na hindi natakot ipahayag ang kanyang pananalig, makikita rin natin ang liwanag sa ating buhay.

  
Panalangin:


O aming Amang Panginoon namin at Diyos, patuloy Ka po naming sinasamba at niluluwalhati. Patuloy Ka po naming pinasasalamatan sa lahat ng mga biyayang dumarating sa amin.

Panginoon, katulad ni Bartimeo sana'y matutunan naming makita sa aming buhay ang liwanag na hatid ng pagliligtas ng Inyong Anak na si Hesus. Maramdaman nawa namin ang pagkilos ng Iyong mahal na kamay sa bawat araw na dumarating at tanggapin namin ng buong puso ang Iyong kalooban.

Huwag sana kaming maging balakid sa paglapit sa Iyo ng aming kapwa bagkus maging liwanag at asin sana kami sa kanilang naghahanap ng pagmamahal. Maging istrumento nawa kami upang Ikaw ay kanilang makilala. Katulad ni Bartimeo isigaw nawa namin sa mundo ang aming pagsamba at pagdakila kay Hesus.

Ang puso nami'y sa 'Yo umaasa sapagkat nasa 'Yo ang Salitang nagbibigay-buhay. Ang lahat ng ito'y hinihingi namin sa matamis na Pangalan ni Hesus na nabubuhay at naghahari magpakailanman. Amen.


Kadakilaan


Ika-29 Linggo Sa Karaniwang Panahon
21 Oktubre 2012
Basahin ang Ebanghelyo: Marcos 10:35-45

"Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Maiinuman ba ninyo ang kopa na aking iinuman? Makakaya ba ninyo ang bautismong ibabautismo sa akin?" (Marcos 10:38)


Isang kabataang lalaki ang tumawid sa karagatan, sumuong sa makakapal na kagubatan at naglakad sa matatarik na bangin kasama ang mga misyonerong pari upang ipalaganap ng Mabuting Balita sa isang isla. Isa siyang sakristan at katekista. 

Isang araw habang sila'y nagpapahayag ng mga salita ni Kristo sa isang dalampasigan, isang lalaki ang nag-amok. Nag-amok ang nasabing lalaki dahil bininyagan ng kasama niyang misyonerong pari ang anak nito at noo'y may nagkakalat ng huwad na  balitang ang ginagamit na tubig ng mga misyonero ay nakalalason.

Ayon sa mga nakasaksi, maaari nang tumakas ang binata subalit hindi niya ginawang iwanan ang paring kasama niya. Nagawa niyang ilagan ang mga naunang sibat na ibinato sa kanya subalit sa huli'y isang sibat ang tumama sa kanyang dibdib. Sinugod siya ng kasama ng nag-aamok na lalaki at tuluyan siyang pinatay sa pamamagitan ng pagtaga ng espada sa kanyang ulo.

Namatay ang binata. Gayundin ang kasama niyang misyonero. Du'n na dapat natapos ang istorya ng binata. Dapat ay agad siyang nalimutan. Nawala sa alaala ng lahat. Katulad ng damong sariwa ngayon at matutuyo bukas. Subalit hindi ganu'n ang nangyari. Matapos ang ilang daang taon, kikilalanin ang kanyang pagsasakripisyo at ang kanyang pananampalataya.

Oktubre 21, 2012, kikilalaning santo ang nasabing binatang nagngangalang Pedro. Ang kasama niyang misyonerong pari ay si Beato Padre Diego Luís de San Vitores. 

Si San Pedro Calungsod ay nakihati sa paghihirap ni Hesus sa krus-- ininuman niya ang kopang ininuman ng ating Panginoon; "Sapagkat ang Anak ng Tao ay naparito hindi upang paglingkuran kundi upang maglingkod at upang mag-alay ng kanyang buhay para sa ikatutubos ng marami."  (Marcos 10:45)





Panalangin:

Panginoon at Diyos naming Ama, hayaan mong kasama ng lingkod mong si San Pedro Calungsod, patuloy Ka naming purihin at sambahin. Pinararating po namin sa Inyo ang aming marubdob na pasasalamat sa lahat ng grasyang nagmumula sa Inyong mapagmahal na awa.

Bigyang inspirasyon nawa ng dakilang halimbawa ni San Pedro Calungsod ang mga kabataan at mga katekistang bubuo sa kinabukasan ng Simbahang Katolika.
 
Ipagkaloob po Ninyo sa amin ang Iyong Banal na Espiritu upang magawa naming tulungan at paglingkuran ang aming kapwang nangangailangan. Pagkalooban po Ninyo kami ng isang mapagkumbabang pusong nagmamahal upang magawa naming sundin ang Iyong kalooban. 

Batid po naming hindi magiging ganu'n kadali ang lahat sapagkat lubhang mapanukso ang sanlibutan subalit sa Pangalan po ng Iyong Bugtong na Anak na si Hesus ay magiging posible ang lahat. Kung Ikaw ay panig sa amin, walang makakalaban sa amin (Romano 8:31).

Amen.


Para sa ibang impormasyon ukol kay San Pedro Calungsod, dalawin ang website na:  
http://www.pedrocalungsod.org/ o sa http://sanpedrocalungsod.com/

Mayaman Man O Mahirap

Ika-28 Linggo sa Karaniwang Panahon
14 Oktubre 2012
 Basahin ang Ebanghelyo dito: Marcos 10:17-30

"Mas madali pang dumaan ang kamelyo sa butas ng karayom kaysa isang mayaman na mapabilang sa kaharian ng Diyos." (Marcos 10:25)

Ibig  bang sabihin nito'y mas maraming mahihirap ang makapapasok sa kaharian ng Diyos kaysa sa mga mayayaman? 



Sa ating ebanghelyo sa linggong ito, isang lalaki ang lumapit kay Hesus. Tinanong nito ang Panginoon kung ano pa ang kailangan
nitong gawin upang magawa nitong sumunod sa Kanya. Buong pitagang ipinagmalaki ng lalaking sinusunod niya ang mga utos ng Diyos nang tanungin siya ni Hesus ukol dito. Isa na lang ang kulang niya ayon sa ating Panginoon:

"May isang bagay pa na dapat mong gawin. Ipagbili mo ang iyong mga ari-arian at ibigay mo sa mga mahihirap ang pinagbilhan, at magkakaroon ka ng kayamanan sa langit. Pagkatapos, bumalik ka at sumunod ka sa akin." (Marcos 10:21)

Mabigat ang kahilingang iyon lalo na sa isang tulad niyang napakayaman. Ang kahulugan nito'y ang paglimot sa lahat ng kanyang mga pagsisikap sa kanyang buhay. Nangangahulugan din ito ng pagtalikod sa nakasanayan niyang buhay ng kaginhawahan habang napapaligiran ng mga alipin. Dahil dito'y umalis ang lalaki. Malungkot at nanlulumo.

Kung gusto ko palang maligtas, dapat ay ipagbili ko ang lahat ng aking ari-arian bukas at ipamigay sa mahihirap? Ito ba ang ibig sabihin ni Hesus?

Hindi. Kung susuriin nating mabuti ang Kanyang mga salita, posibleng sinabi lamang 'yon ni Hesus sa lalaki upang ipakita ritong hindi ito kasimbuti ng tulad ng iniisip nito. May mali sa mayamang lalaki. Oo, sinusunod nito ang mga utos ng Diyos pero ito ay bunsod lamang ng obligasyon. Dahil sa pagsunod ng lalaki sa mga ito ay wala siyang nagagawang masama-- ang tanong, may ginagawa ba siyang mabuti? 

Ang dalawang pinakadakilang utos ay ang "ibigin mo ang Diyos ng higit sa lahat" at "ibigin mo ang iyong kapwa ng tulad ng iyong sarili" (Matthew 22:37-40). Pag-ibig ang kulang sa lalaki. Hindi niya kayang angkining iniibig niya ang Diyos ng higit sa lahat dahil hindi niya maiwan ang kanyang kayamanan at kaginhawahan kapalit ng pagsunod kay Hesus. At kung ang Diyos nga na nagkaloob ng lahat ng mga bagay sa kanya ay hindi niya magawang ibigin ng higit sa kanyang kayamanan, ang kapwa pa kaya niya?

Sa isa pang tingin, sinabi ni Hesus na mahirap para sa isang mayaman ang mapabilang sa mga maliligtas pero hindi naman niya sinabing madali para sa mga mahihirap. Kung gayon, ano ang kailangan nating gawin upang magawa nating sumunod kay Hesus?


Malinaw ang sinabi ni Hesus sa mga naunang naratibo ng ating ebanghelyo:

"Ang sinumang nagnanais sumunod sa akin ay kinakailangang itakwil niya ang kanyang sarili, pasanin ang kanyang krus, at sumunod sa akin." (Marcos 8:34)

Pagsunod na may pasang krus. Pagsunod na may halong pagsasakripisyo. Ng pakikihati sa paghihirap na dinanas ni Hesus sa Kalbaryo at sa paghihirap na dinaranas ng kapwang patuloy na naghihirap. Pagsunod na may pagtatakwil sa sarili. Hindi pagsunod dahil gustong maging "guwapo" sa harap ng iba o dahil gustong sumikat. 

Sa madaling sabi, pagsunod ng may pagmamahal sa Diyos, sa kapwa at sa sarili. Kasama dito ang sarili dahil kailangan ding makita sa isang lingkod ang paggalang sa kanyang katawang templo ng Diyos (Corinto 6:12-20).

"Hindi ito kayang gawin ng tao, ngunit hindi ito imposible sa Diyos. Sapagkat ang lahat ng bagay ay kayang gawin ng Diyos." (Marcos 10:27)

Ang kaligtasan o ang mapabilang sa pinaghaharian ng Diyos ay hindi lamang dahil sa ating kabutihan o mga gawa. Ito ay dahil sa kabutihan ng Diyos. Isa itong grasyang nagmumula sa Kanya-- sa kaligtasang inaalok ng pagkamatay at muing pagkabuhay ni Hesus. 

Madali tayong tumiklop kapag inuusig na tayo ng mundo. Kapag tinalikuran na tayo ng mga mahal natin sa buhay at mga kaibigan. Paano nga ba nagawa ng isang San Lorenzo Ruiz o ng isang Beato Pedro Calungsod na ialay ang kanilang buhay para sa kanilang pananampalataya?  O magawang talikuran ng isang San Francisco de Assisi o ng isang San Antonio de Padua ang marangyang buhay para ibahagi sa iba ang ebanghelyo? O magawang paglingkuran ng isang Mother Teresa ang mga estrangherong pinandidirihan ng mundo?

Grasya ng Diyos. Pag-ibig. Buhay-panalanging nag-uugat at nagpapalalim sa  isang pananampalatayang may kasamang gawa. Ang mga ito ay kailangan natin upang magawa nating sumunod kay Hesus -- mayaman man tayo o mahirap.


Lord, I Offer My Life To You
(Hillsong)


Panalangin:


O aming Amang pinagmumulan ng lahat ng nasa amin ngayon, patuloy Ka naming sinasamba at niluluwalhati. Iyo ang lahat ng ito at muli naming ibinabalik sa Iyo.

Loobin po Ninyong masunod namin ang Iyong kalooban habang ginagawa namin ang aming mga tungkulin sa aming pamilya, sa eskuwelahan o sa trabaho.

Ikaw ang aming lakas. Wala kaming magagawang kabutihan kung hindi Mo kami papatnubayan. Ipadala Mo po sa amin ang Iyong Banal na Espiritung tagapagkaloob ng grasyang bumubukal mula sa Iyong pusong umiibig sa amin.

Walang pong imposible kung Iyong loloobin. Gawin Mo pong posible ang lahat ng ito sa Ngalan ng aming Panginoong HesuKristo kasama ng Espiritu Santo, kapiling namin noon, ngayon at magpakailanman. Amen.

 
Paghahandog ng Sarili
(Bukas Palad)

Ang Maliit Na Simbahang Sinusubok

07 Oktubre 2012
Ika-27 Linggo Sa Karaniwang Panahon
Ebanghelyo: Marcos 10:2-16


Walang Hanggan
Wency Cornejo & Cookie Chua

Wedding song naming mag-asawa ang "Walang Hanggan". Hindi ko maiwasang alalahanin ang araw ng kasal namin kapag naririnig ko ang kantang ito. Para bang bumabalik sa 'kin ang mga kilig moments naming mag-asawa. Sabi nga ng mga kabataan, parang PBB teens.

Ang Sakramento ng Kasal ang dapat na simula ng buhay-may-asawa at ng pag-usbong ng maliit na simbahang tinatawag na "pamilya". Sa nasabing sakramento, nangangako sa harap ng Diyos at ng tao ang isang lalaki at isang babae na sila'y magsasama sa habambuhay-- sa hirap man o ginhawa, sa kalusugan man o sakit, sa kayamanan man o kasalatan. Isang sakramentong para sa ila'y nagsisimula sa papel. Sa papel din ba ito nagtatapos?

Ano nga ba ang mangyayari kapag tapos na ang kasal? Kapag tapos na  ang kilig moments? Paano kapag nakabalik na ang ikinasal sa realidad? Kapag nariyan na ang mga problema? Ang mga pag-aaway dahil sa napakaraming differences? (Sabi nga, dati para kayong kambal-tukong ni hindi mapaghiwalay pero ngayo'y parang mga aso't pusang laging nag-aaway.)

Paghihiwalay ang solusyon ng marami sa 'tin. Diborsyo naman ang para sa mga Hudyo at sa ilan nating mga mambabatas-- mabuti na nga lamang at kinukonsidera nang "patay" ang bill dito (pindutin dito para sa balita ukol dito) . At annulment para sa mayayaman nating mga kababayan. Pagtakas. Ito ang pinakamadaling solusyon para sa nakararami sa atin. Ang pagtakas sa problema at sa kanilang mala-impyernong buhay.

Subalit sa ebanghelyo natin sa linggong ito, pinaaalalahanan tayo ng Panginoong HesuKristo sa kasagraduah ng kasal at sa mga responsibilidad na kalakip nito. Malinaw Niyang sinabing "ang pinagsama ng Diyos ay huwag paghiwalayin ng sinuman". At idinagdag pa Niyang ang sinumang makipagdiborsyo at mag-asawa ng iba ay nagkakasala. Paalala na lamang ang mga salitang ito. Matagal na natin 'tong narinig. Pero katulad ng mga Hudyo, sadya lamang talagang matitigas ang ating mga ulo.

Pagtibayin sana ng mga mag-asawa ang kanilang pamilya sa pamamagitan ng pagharap sa kanilang mga problema. Isa sa pinakamabuting paraan ay ang pag-uusap kasama ang muling pag-alaala sa kanilang mga marriage vows. Paghilumin nawa ang mga sugat ng kahapon sa tulong ni Kristo sapagkat hindi titibay ang kanilang kaisahan kung wala sa gitna nila ang Diyos na tunay na bukal ng pag-ibig.

Song of Ruth
(Song of Fidelity)
 
Sa ikalawang bahagi ng ating ebanghelyo, hinihikayat ni Hesus ang kanyang mga alagad na hayaang lumapit sa Kanya ang mga bata. Para bang pinaaalalahanan Niya ang mga magulang na ilapit sa Kanya at sa Kanyang simbahan ang kanilang mga anak. Simula sa pagbibinyag sa sanggol, niyayakap ng mga magulang at ng mga ninong at ninang ang tungkuling maging mga unang katekista ng bata. Mula sa pagtuturo ng mga pang-araw-araw na mga dasal hanggang sa paghubog sa bata bilang isang taong may takot at pagsamba sa Diyos.

At sa kabila ng pagiging walang muwang ng isang bata, marami tayong matutuhan sa kanya. Ang kanyang kasimplehan, ang taos niyang pagtitiwala at tunay na pagmamahal. Ang mga katangiang ito ang kailangan natin upang magawa nating pumasok sa kaharian ang Diyos.

Ang diborsyo o anumang uri ng paghihiwalay ng mag-asawa ay banta sa katatagan ng pamilyang itinuturing nating maliit na simbahan kung saan hinuhubog hindi lamang ang mga anak kundi maging ang pagmamahalan ng mag-asawa sa isa't-isa. Sa bawat pamilya, magsikap sana tayong patatagin ang ating family ties. Gawin nating sentro si Hesus ng ating mga buhay.


Only Selfless Love 
(Fourth World Meeting of Families Theme Song)

Panalangin:
O aming Diyos Ama, patuloy ka po naming sinasamba at pinupuri kasama ng aming pamilya at sambayanan. Patuloy ka rin po naming pinasasalamatan sa mga biyayang aming natatanggap.

Patatagin po ninyo ang bawat pamilya. Gibain po ninyo ang mga pader na nasa pagitan ng bawat miyembro nito.

Sana protektahan namin ang isa't-isa laban sa mga bantang sumisira ng pamilya katulad ng Divorce, Euthanasia o mercy killng, Abortion, Total Contraception at Homosexual Marriages (DEATH). Bigyang lakas po Ninyo ang mga pinuno ng Simbahan at ng aming bayan upang magawa nilang labanan ang mga bantang ito.

Ang aming pamilya ay maging isa nawa kung paanong iisa ang Ama, ang Anak at ang Espiritu Santo. Amen.

Mga kasulyap-sulyap ngayon: